Doğduğumuz da hepimiz masumuzdur aslında. Saf, temiz, pırıl pırıl. Küçüklükte hiçbirimiz bilinçli bir kötülük yapamayız. Mesela ben; dünyanın en iyi adamı olacaktım büyüyünce. Bir tür süper kahraman. Hiç yorulmadan sürekli diğer insanlara yardım eden, küçüklüğümdeki gibi saf ve temiz bir süper kahraman.
Büyüdükce, dünyanın kirliliği bize de bulaşır. O saf ve temiz, hayalleri olan çocuklar ya büyümeye fırsat bulamadan göçer bu kirli dünyadan, ya da kirli, bencil birer insana dönüşürler istisnalar hariç.
İşte o zaman anlarsız, bir bahisle karşı karşıyayızdır hayatta. İnanç ile inançsızlık, farklı siyasi görüşler, ideolojiler arasında bir seçim yapmamız gerekir. Seçimini yapan insanlar sizi kendi seçimlerini yapmaya yöneltirler. O kadar eminlerdir ki, şaşırırsınız bu kararlılıklarına. Ruhunuz bağımsız düşündükce yaşlanır, yalnızlaşır. Seçiminizi yaptığınızda beklenmedik önyargılarla karşılaşırsınız bu sefer, bir çok türden hakaretler ve küfürler ile birlikte tabii ki.
Ne zaman ki, o önyargılar kaplar bedeninizi, kalbinize nefret, dilinize o küfürler yerleşir, o vakit kirlenirsiniz asıl. Seçiminiz ne olursa olsun o an kaybedersiniz dünyaları ve cennetleri. Dünya cehenneme dönüşür, her gün daha da acı verici bir azap olur yaşamak. Ve o an, o saf ve temiz çocuk insanlığını kaybeder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder